چکیده
پژوهش
حاضر به منظور بررسی سبکهای حل مساله و شیوه های مقابل افراد وابسته به مواد مخدر
و مقایسه آن با افراد غیر معتاد انجام شده است. در این مطالعه 240 نفر مورد
ارزیابی قرار گرفتند.
آ
زمودینها شامل دو گروه افراد وابسته به مواد مخدر(120 نفر) و افراد عادی 120 نفر
بودند. برای ارزیابی سبکهای حل مساله مقیاس حل مساله کمیدی و لانگ(1996) و برای
ارزیابی شیوه های مقابله پرسشنامه شیوه های مقابله لازاروس و فولکن(1998) مواد
استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و روش آماری
آزمون t و ضریب همبستگی استفاده شده است یافته های پژوهش نشان می دهد که
بین افراد معتاد و عادی تفاوتهای معناداری در شیوه حل مساله و شیو ه های مقابله
وجود دارد افراد معتاد در شیوه های مقابله ای خود از خویشتن داری، باز برآورد
مثبت، جستجوی حمایت اجتماعی، حل مدبوانه مساله و مسئولیت پذیی کمتر استفاده می
کنند مقابله آنها بیشتر به صورت شیوه های دوری جویی، اجتناب- گریز و رویارویی می
باشد. افراد وابسته به مواد مخدر بیشتر از سبکهای حل مساله و تقریب کمتر سود می
برند با توجه به الگوی مقابله ای و سبک مساله معتادن که برای رویارویی با مسایل
ریز و درشت زندگی طبیعی و روشهای ناکار آمد ضعیفی می باشد به نظر می رسد که این
الگوها زمینه گرایش به اعتیاد، مشکلات اجتماعی و روانشناختی فرد را افزایش داده و
در رباطلی را به وجو د می آورند.