بررسی مقبره خیام

راز و رمزهای معماری آرامگاه خیام

به گفته‌ی معمار این بنا، مهندس سیحون،  باید هر سه شخصیت حکیم عمر خیام را در معماری آن پیاده می‌کرد. خیام هم ریاضی‌دان بود و هم منجم و شاعر و بدین ترتیب معمار این بنا برای طراحی آن از هر سه شخصیت او الهام گرفته است. معماری آرامگاه خیام از جذاب‌ترین جای گردشگری نیشابور و نمونه‌ی برجسته‌ی معماری نوین ایرانی است.

ظاهر این بنا که تجسم‌یافته‌ی کلاه دراویش و نیز شبیه قطعه الماس تراش خورده است، ۲۲ متر ارتفاع دارد و بر روی ۱۰ پایه استوار است که پایه‌ها از هم ۵ متر فاصله دارند. ساختار اصلی آن فلزی با پوشش بتونی است.

سیحون می‌خواست که دو آرامگاه خیام و امامزاده محروق با هم تداخل پیدا نکنند، به همین منظور برای باغ محوری عرضی تعریف کرد تا آرامگاه را که در گوشه شمال شرقی باغ قرار داشت از امامزاده جدا کند. او در چند مقاله، جمله‌ای از خیام را خوانده بود مبنی بر این‌که ایشان گفته‌اند: « من آرزو دارم مزارم در جایی باشد که بهاران برگ گل روی مزارم بریزد»؛ بنابراین مکانی در باغ را که اختلاف ارتفاع سه متری نسبت به درختان زردآلوی باغ داشت انتخاب کرد و چون این مکان سه متر پایین‌تر قرار دارد، در فصل بهار شکوفه‌های زردآلو روی مزار می‌ریزد.

در این پروژه به بررسی مقبره عمر خیام میپردازیم.