مبانی نظری خودنظم بخشی رفتار

مبانی نظری وپیشینه تحقیق خودنظم بخشی رفتار

مشخصات این متغیر:

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

نوع فایل:wordوقابل ویرایش

تعاریف و مفاهیم خود نظم بخشی
خودنظم بخشی رفتار
طبق نظر بندورا اگر اعمال تنها بوسیله پاداش و تنبیه بیرونی تعیین می¬شدند، مردم شبیه بادبادک عمل می¬کردند و هر لحظه تغییر جهت می¬دادند تا خود را به عواملی که بر آنها تأثیر می¬گذارد وفق دهند. با مردم غیر اصولی رفتار به دور از اخلاق و با مردم درستکار رفتار شرافتمندانه داشتند. حال اگر تقویت¬کننده بیرونی و درونی رفتار را کنترل نمی¬کنند پس چه چیزی آن¬را کنترل می¬کند؟ پاسخ بندورا این است که رفتار آدمی رفتار خود نظم داده شده است. انسان از تجربه مستقیم و غیر مستقیم معیارهای عملکرد را می¬آموزد سپس آن معیارها پایه¬ای می¬شوند برای ارزیابی¬های فرد. اگر عملکرد فرد در موقعیت¬ها با معیارهای او هماهنگ بود مثبت ارزیابی می¬شوند و اگر هماهنگ نبود منفی ارزیابی می¬شود. از نظر بندورا تقویت درونی حاصل از ارزشیابی شخصی از تقویت بیرونی نیرومندتر است (هرگنهان ، 2009).
یادگیری خود تنظیمی یک چشم انداز مهم در پژوهش¬های اخیر روان¬شناسی تربیتی است (آکسان ، 2009). این رویکرد از سال 1980، مطرح شد و به واسطه اهمیتی که در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان دارد شهرت فزآینده¬ای پیدا کرده است (ریان و پینتریج ، 1997؛ نقل از احمدی پور، 1387). یادگیری خود تنظیمی یک فرآیند فعال و خود رهنمون است که دانش آموزان، شناخت، انگیزش، نتایج، رفتار و محیط خود را در جهت پیشبرد اهدافشان کنترل و تنظیم می¬کنند (گوداس و همکاران ، 2010).
زیمرمن5 یادگیری خود تنظيم را نوعي از يادگيري كه در آن افراد تلاش¬هاي خود را براي فراگيري دانش و مهارت بدون تكيه به معلم و ديگران، شخصاً شروع كرده و جهت مي¬بخشد تعريف مي¬كند به عبارت ديگر در اين يادگيري افراد مهارت¬هايي براي طراحي، كنترل و هدايت فرآيند يادگيري خود دارند و تمايل دارند ياد بگيرند و قادرند کل فرآیند یادگیری را ارزیابی کنند ( فرمهینی فراهانی و همکاران، 1387). تلاش¬هاي فعالانه¬اي كه افراد به طور فراشناختي، انگيزشي و رفتاري در فعاليت¬هاي يادگيري از خود نشان مي¬دهند (زیمرمن،2002).
نظریه يادگيري خودتنظيمي يكي از نظريه¬هايي است كه محققان و شناسانِ تربيتي در قالب آن به مطالعه مي¬پردازند. براساس نظريه يادگيري خود تنظيمي، مؤلفه¬هاي شناخت، انگيزش و كنش¬وري تحصيلي به صورت يك مجموعه درهم تنيده و مربوط به هم در نظرگرفته مي¬شوند (شيرازي تهراني، ۱۳۸۱). بنابراين، استفاده از راهبردهاي يادگيري خود -تنظيمي، از جمله عوامل تعيين¬كننده در موفقيت تحصيلي محسوب مي¬شود و با بررسي آن مي¬توان عملكرد تحصيلي دانش آموزان را پيش-بيني نمود. پيش¬بيني عملكرد تحصيلي، يكي از موضوع¬هاي محوري مورد علاقه روان¬شناسي تربيتي است ( فارنهام و همکاران، ۲۰۰۳؛ نقل از بوساتو و همكاران، ۲۰۰۰). خود تنظیمی تعیین اهداف، تکمیل برنامه¬ای در جهت دستیابی به آن اهداف، تعهد نسبت به انجام آن برنامه، اجرای فعال برنامه و اقدامات دیگری که در جهت باز خورد و اصلاح یا تعیین جهت انجام می¬شود (بندورا، 1986،1997 ؛ نقل از آسچ ، 2005). به بیان دیگر افراد هم¬پای اجتماعی شدن خود، اتکای کمتری به پاداش¬ها و تنبیه¬های بیرونی پیدا کرده و عمدتاً رفتارشان را خود، تنظیم می¬کنند (کرین ، 2006).
مطالعه سوابق و تحقیقات نشان می¬دهد که پیرامون خودتنظیمی تحصیلی پرسشنامه اندکی وجود دارد. مطالعه دوگان وآندرد (2011) نشان داد که پرسشنامه خودتنظیمی از شش عامل انگیزش بیرونی، انگیزش درونی، فراشناخت، کنترل و ارتباط شخصی، خود اثربخشی تشکیل شده است. در بررسی دیگری مگنو (2011) به این نتیجه رسید که پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی دارای هفت عامل می¬باشد شامل حافظه، هدف¬گزینی، خودارزیابی، جستجوی کمک، ساختار محیطی، مسئولیت یادگیری باشد و برنامه¬ریزی و سازماندهی می¬باشد.