فناوري اطلاعات در برنامه هاي آموزشي و بررسي روش‌هاي مؤثر كاربرد رايانه در ايجاد و رشد خلاقيت

پژوهش های انجام شده درباره اثر بخشی روش آموزش به کمک رايانه نشان داده اند که اگر برنامه های کامپيوتری درست تهيه گردند و بر اصول روانشناسی يادگيری استوار باشند به پيشرفت دانش آموزان کمک زيادی می کنند . دمبو (۱٩٩٤) در بررسی پژوهش های انجام شده درباره اثر بخشی اين روش آموزشی ، اين گونه نتيجه گيری کرده است که آموزش به کمک رايانه وقتيکه به صورت مکمل آموزش کلاسی به کار می رود بيشتر اثر بخش است تا زمانيکه به جای آموزش کلاسی مورد استفاده قرار می گيرد . در ضمن استفاده از اين روش آموزشی با دانش آموزان در سطح پيش از دانشگاه ( به ويژه در دبستان ) مؤثرتر از کاربرد آن با دانشجويان دانشگاه است .

ارمرود (۱٩٩٥) نيز با اشاره به يافته های پژوهشی مربوط به روش آموزش به کمک رايانه گفته است اين روش هم پيشرفت تحصيلی يادگيرندگان را افزايش می دهد و هم در آنان نگرش مثبت تری نسبت به فعاليت های آموزشگاهی ايجاد می کند .

بايد توجه داشت که رسانه های آموزشی به خودی خود در افزايش يادگيری دانش آموزان و دانشجويان تأثيری ندارند و اگر پژوهش ها نشان می دهند که آموزش به کمک رايانه يا ساير رسانه های آموزشی از آموزش با روش های سنتی اثر بخش تر بوده ، دليلش آن است که روش ها و اصول به کار رفته درآموزش به کمک رسانه ها ، روش ها و اصول بهتری بوده اند . در واقع استفاده از رسانه های آموزشی به قول گليزر و کولی (۱٩٧٣) بايد به صورتی انجام گيرد که آنچه را روانشناسان درباره يادگيری آموخته اند ، در اختيار مدارس قرار دهد .[1]

بايلر و اسنومن (۱٩٩٣) در رابطه با استفاده از رايانه در آموزش هشدار داده و گفته اند : آموزش موفقيت آميز به توانايی يک معلم زنده در ايجاد يک فضای احساسی وابسته است ، يعنی معلمی که ايجاد علاقه کند ، انتظار بيافريند هيجان برانگيزد ، کنش و واکنش های دانش آموزان را هدايت نمايد و ارتباط های کلامی و غيرکلامی آنان را درک کند . بنابراين به همان ميزانی که دانش آموزان وقت آموزشگاهی خود را در مقابل صفحات رايانه که از عهده چنين کارهايی برنمی آيد صرف می کنند ، به همان نسبت يادگيری کمتر        لذت بخش می شود و معلمان کار آموزشی خود را کمتر ارضاء کننده  می يابند .

برنامه های آموزشی رايانه که برای آموزش خواندن در سال های اول ابتدايی طرح ريزی شده ، موفقيت چشمگيری داشته اند . کودکانی که آموزش رايانه ای دريافت کرده اند نسبت به گروه مشابهی که با روش های سنتی آموزش ديده اند ، در سطح معناداری بيشتر پيشرفت کرده اند .[2]