مدل سازي ارزيابي ريسك حسابرسي-استفاده از يك مشتق ديگر بجاي استفاده از مدل پايگاه دانش

[1]- پايگاه دانش ، حاوي حقايقي دربارة يك زمينة خاص و مجموعه قواعدي كه از آن حقايق استفاده مي كند .آنها ممكن است اشياء را توصيف كرده ، روابط را معين كرده يا قواعد سرانگشتي ايجاد كنند كه سيستم خبره از طريق تجربه كسب كرده است . نوعاً هر قاعده حاوي يك شرط و يك اقدامي به شكل« 1fx پس y» مي باشد . اين بدان معناست كه هر گاه شرط x ، صحيح باشد ، پس سيستم خبره اقدام Y را از آن نتيجه مي گيرد . اين حقايق و قواعد از طريق مصاحبه با اشخاص خبره  تعيين مي شود .

[2] -مدل مبتني بر روش : رويكردي است كه صرف نظر از سطوح متنوع ريسك ، از برنامه هاي استاندارد استفاده مي‌كند .اين رويكرد در محيط حسابرسي امروزين يك رويكرد قابل قبول محسوب نمي شود .

)‌مقدمه و حركت

 اين مقاله در صدد است تا مقايسه اي از كاربرد رويكردهاي متفاوت مدل سازي تصميم در يك موضوع حسابرسي ، ازجمله ارزيابي ريسك ذاتي و ريسك كنترل در خريدها، چرخة موجودي ها وحسابهاي پرداختي راارائه دهد . دو مدل كمك به تصميم ، يعني مدل پايگاه دانش (‌مدل خبره )‌و مدل مبتني بر روش ، براي موضوع تصميم بكار گرفته مي شوند و نتايجي كه آنها ايجاد مي كنند ،مورد مقايسه قرار مي گيرد .