بررسی فضای کسب و کار در ایران

بررسی فضای کسب کار در ایران از دیدگاه بانک جهانی
بررسي فضاي كسب و كار در ايران
از نگاه بانك جهاني
مقدمه
بي شك از بزرگترين دغدغههاي مسئولين و تصميم-
گيرندگان كلان هر كشوري، وضعيت اقتصادي آن كشور
ميباشد. رشد اقتصادي هر كشوري همبستگي زيادي با
ايجاد و بهبود زيرساختهاي اقتصادي و فضاي كسب و كار
آن كشور دارد.
تعيين اهداف اقتصادي مناسب و انتخاب استراتژيهاي
هوشمندانه و تبديل آن به برنامههاي عملياتي، بخش مهمي
از فرآيند ميباشد ولي عامل ديگري كه اهميت بسزايي در
دستيابي به اهداف تعيين شده دارد، توسعه و تسهيل فضاي
كسب و كار ميباشد كه ايجاد، حفظ و بهبود آن نقش مهمي
در دستيابي به اهداف اقتصادي تعيين شده دارد؛ براي كنترل
وضعيت فضاي كسب و كار هر كشوري از جهت توسعه،
حفظ و بهبود، نياز به ابزار كنترلي (شاخص) ميباشد كه
انتخاب اين شاخص و اندازه گيري دورهاي آن و بدنبال آن
تعريف برنامههاي بهبود و اجراي آن برنامه ها مي تواند
راهگشاي بهبود وضعيت اقتصادي باشد. نميتوان اين
موضوع را انكار نمود كه فضاي كسب و كار ارتباط بسيار
زيادي به تصويب قوانين و مقررات انجام كار در هر كسب و
كار و سهولت يا دشواري اين قوانين و مقررات دارد كه
تشخيص سهولت و دشواري اين قوانين از طريق مقايسه آن
با ساير كشورها و الگوبرداري از بهترينها، ميتواند كمك
زيادي در بهبود فضاي كسب و كار داشته باشد.
گزارشي (THE WORLD BANK) هر ساله بانك جهاني
در مورد فضاي كسب و كار كشورها منتشر مينمايد كه در
اين گزارش 10 سرفصل مختلف فضاي كسب و كار براي
183 كشور مورد بررسي قرار ميگيرد و وضعيت اين
سرفصلها با استفاده از شاخصهايي، اندازهگيري ميشود و
در نهايت رتبه كشورها بر اساس آن تعيين ميشود. كشور ما
در رتبهبندي ساليانه اين بانك جاي گرفته و در آخرين
گزارش منتشر شده، رتبه 144 را كسب نموده است كه در
مقايسه با سال گذشته، 4 رتبه تنزل داشته است.
در اين مطالعه، سرفصلهاي فضاي كسب و كار، شاخص-