یکی از راهکارهاي متداول کنترل ارتعاشات در سازهها استفاده از
جاذبهاي ارتعاشی میباشد. در این مقاله بر مبناي یک روش چند
منظوره که بردار تابع هدف آن کارایی قابلیت اطمینان اتفاقی و
شاخصهاي هزینه سازه را جمعآوري میکند، یک معیار بهینهسازي
براي سیستمهاي مکانیکی که در معرض ارتعاشات اتفاقی قرار دارند،
ارائه میگردد. این معیار با معیارهاي رایج قدیمی مورد استفاده براي
طراحی سازههاي تحت اثر ارتعاشات اتفاقی متفاوت است و بر مبناي
کمینه کردن تغییرات جابهجایی یا شتاب پاسخهاي سازه اصلی،
بدون در نظر گرفتن کارایی مورد نیاز در برابر شکست میباشد. در
این مطالعه روش بهینهسازي چندمنظوره براي طراحی جاذب
ارتعاشی براي کنترل ارتعاشات سازهاي غیریکنواخت تحریککننده
یک سازه مکانیکی که بر مبناي فرایند شتاب اتفاقی توسعه داده
شده، بررسی میگردد. این کار بر مبناي الگوریتم بهینهسازي زنبور
عسل انجام شده است. در ادامه یک مثال عددي براي یک جاذب
ارتعاشی ساده توسط این روش نشان داده میشود. نتایج روند افزایش
هزینهها را به ازاي کاهش احتمال تخریب سازه نشان میدهند و
بدین ترتیب تصمیمگیري و انتخاب مناسب بر اساس نیاز و هزینه را
در مقاصد طراحی میسر میکند.