الگوي برآورد رطوبت متوسط روزانه در اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی ايران

¬چكيده: الگوی برآورد رطوبت نسبی روزانه از روی رطوبت ساعت¬های استاندارد محلی ایران و پارامترهای بارش روزانه، دمای حداقل، حداکثر و میانگین روزانه در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی موضوع بحث این مقاله است. ابتدا خوشه بندی 149 ایستگاه¬ همدید ایران با نه عامل هوا و اقلیم شناسی در دسترس (دما، بارش، تبخیر، رطوبت نسبی، دامنه تغییرات دمای سالانه، ارتفاع ایستگاه و سه نمایه اقلیم¬بندی دومارتن، ایوانف و تورنت-وایت) انجام شد. تعداد 60 ایستگاه در خوشه بیابانی و نیمه بیابانی به روش خوشه بندی افرازی میانه محور قرار گرفت. طرح نمونه¬گیری سیستماتیک دوری برای انتخاب نمونه مناسب به کار رفت. الگوهای مختلف رگرسیونی خطی و غیرخطی بر نمونه انتخابی برازش و الگوهای برتر در مقیاس ماهانه و سالانه مشخص شدند. واسنجی و مقایسه الگوهای ارائه شده دراین مقاله با الگوهای مرسوم قدیمی نشان از دقت بیشتر الگوهای جدید دارد. معیار مقایسه میانگین مربع¬خطا (MSE) است.